کد مطلب:36454 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:551
خداوند را كه به خاطر او می جنگید از یاد نبرید... آرامش خود را از دست ندهید... [صفحه 94] دندانهای خود را بر هم بفشارید، و با تمام وجود خود حمله كنید... برای حمله همه وقت آماده باشید... آرام حركت كنید... پیش از آنكه دشمن به خود آید بر او ضربه وارد سازید... به دشمن با خشم بنگرید... و او را با نوك سلاح بزنید... و ضربه های خود را هدر ندهید... و بدانید با كه و برای چه می جنگید... و از مرگ استقبال كنید... و هدفتان درهم كوبیدن ستاد فرماندهی دشمن باشد... امام علی (ع) در جنگیدن با اسلحه سرد این چنین یاران خود را اندرز می دهد. امام می فرماید: - استشعروا الخشیه، و تجعلیبوا السكینه، و عضوا علی النواجذ، فانه انبی للسیوف عن الهام، و اكملوا اللامه، و قلقلوا السیوف فی اغمادها قبل سلها، و الحظوا الخزر، واطعنوا الشزر،... «ترس از خدای را بر دل خود حاكم كنید (و از دشمن هراس به دل راه مدهید). جامه ی آرامش و اطمینان به بر كنید. دندانهای خود را بر هم بفشارید كه این كار شمشیر دشمن را از سر شما دور می دارد. جامه ی رزم را كامل بپوشید. [صفحه 95] و شمشیر را پیش از بر كشیدن در نیام به جنبش در آورید. دشمن را با نگاه خشم آلود بنگرید. از چپ و راست حمله كنید. و با تیزی شمشیر ضربه بزنید. و فاصله ی دشمن را با تیغ خود پر كنید. و بدانید كه در دیدرس پروردگار و در كنار پسر عم رسول خدا قرار دارید. بی امان و پیاپی بر دشمن بتازید و از فرار شرم كنید كه فرار در پیشگاه آیندگان ننگ و عار و در روز شمار زبانه نار است. با خشنودی جانفشانی كنید. و با روی گشاده به (سوی مرگ) بروید. بر شماست كه به این لشكر انبوه و گسترده و این خیمه و خرگاه (كه ستاد معاویه است) حمله ور شوید[1] و آن را درهم بكوبید كه شیطان در گوشه و كنار آن كمین كرده است. و دست تعرضش گشاده و پای گریزش آماده است. و عزمتان جزم باشد تا فروغ حق بر شما جلوه گر شود و شما امت برترید، و خدا یاور شماست و كرده های شما را بی پاداش نمی گذارد.»[2].
این فرمانها را به خاطر بسپارید:
صفحه 94، 95.